Piyasalar bir süredir hareketli… Dolar çıktı, indi… Faizler falan… Bu arada enflasyon, pandemi (hammadde sıkıntısı, lojistik sorunu, üretim problemleri) derken arz/talep dengesi bozuldu.
Fiyatlar yükseldi… Bazı ürünler için sınırlama getirildi. Bir adet, üç adet alınabilir gibi… Bu kimi zaman satış stratejisiyken kimi zamanda gerçekten malın az bulunmasıyla ilgili bir durumdu.
Bazı mallar özellikle gündemde…
Ayçiçek yağı ve toz şeker gibi… Ayçiçek yağı bulunuyor, fiyatı yüksek ama piyasada var, ulaşabiliyoruz.
Toz şeker ile ilgili sıkıntıları belki duymuşsunuzdur. Toz şekerde sıkıntı daha başka…
Bir ay önce Tarım Kredi Kooperatifi’ndeki yazıyı paylaştık. Toz şeker satışı bir adet ile sınırlıydı. Paylaşımdan sonra Eskişehir Şeker Fabrikası yetkilisinden “Şeker var, sıkıntı yok. Spekülasyon peşinde olanlar var. Belgesiyle gelen esnafa satışımız var’ açıklaması geldi.
Bu açıklamadan sonra ortalık sakinleşti…
Yaklaşık bir ay sonra yine hareketlendi.
Bize ulaşan market sahipleri “Şeker Fabrikası satışı 500 kilo ile sınırladı. Üç beş şubesi olan marketler var. Bu şeker onlara bir saat bile dayanmıyor. Devletin kurumu stokçuluk yapıyor. Vatandaş ile karşı karşıya geliyoruz. Halk şekeri bulamayınca bizi stokçulukla suçluyor. Şu an şeker yok, satamıyoruz” diye dert yandı.
İlgili kişilere ‘neler oluyor’ diye danıştım…
Kim haklıydı, bilmek ve aktarmak istiyordum.
İlk bilgi şu; özel şeker fabrikaları şu an için şeker satmıyor. Niye satmıyor! Kimse bilmiyor… Satanlar da çok az miktarda satıyor.
Şeker ihtiyacımız şu an devlete ait 15 şeker fabrikası üzerinden gideriliyor. Onlardan biri de Eskişehir Kazım Taşkent Şeker Fabrikası…
Şekerin çuvalı 265 lira…
Bu 15 fabrika hem ihtiyacı gideriyor hem de fiyatların astronomik düzeye çıkmasını engelliyor. Bir anlamda şeker piyasasını düzenliyor. 15 fabrika olmasa yaşanacakları tahmin bile edemiyorum.
Özel şeker fabrikaları ne bekliyor? Ya da yetkili kimseler ne bekliyor? Gidip ‘Niçin satış yapmıyorsunuz kardeşim’ demiyor.
Plan şu…
Esnaf, devletin üretip sattığı şekeri bitirecek! Çuvalı 265 Lira… Piyasa koşullarında makul kabul ediliyor.
Devletin elindeki şeker bitince özellere gün doğacak!
Elindeki şekeri istediği fiyattan satacak.
“Çuvalı bin lira olur” diyenler bile var. Kamuya ait şeker fabrikaları işte bu yüzden şeker satışına sınırlama getirmiş. 500 kilo… Hepsini verse, tamamını satsa Ramazan Bayramı’nda herkesin tadı kaçacak!
Esnaf haklı ama tepki gösterdiği kesim yanlış!
Burada en masum kesim şeker üreten devlet fabrikaları…
Tepkimizi şeker satışını kısıtlayan özel fabrikalara ve denetim yapmayan yetkililere göstermeliyiz.
Kamuya ait fabrikalar hem zorlu koşullarda şeker üretiyor hem de ‘birileriyle’ satranç oynuyor. Zira mesele üretmekle bitmiyor. Şekerin çuvalı bin lira olmasın diye, ahali mağduriyet yaşamasın diye strateji de üretiyorlar.