Hakkı Kabal yazdı...
Bazı günler vardır, insanın ömrüne bir ömür daha katar. Hele ki o gün, yıllardır görmediğin dostların, akrabaların, çocukken birlikte oyunlar oynadığın arkadaşların bir araya geldiği günse… İşte o zaman, şehirde geçen tüm yorgunluklar bir gecede silinir gider.
Köyümüzde uzun zamandır beklediğimiz o gün geldi. Sığırcık Mahallesi Muhtarımız Servet Akköprü’nün öncülüğünde, yurtiçinde ve yurtdışında yaşayan köylülerimiz hasret gidermek için toplandı. Meydanda davullar çaldı, sohbetler koyulaştı, çocuklar koşturdu. Bir ara gözlerim doldu; çünkü aynı masada oturduğum insanların çoğunu, çocukken de böyle aynı sofrada görmüştüm.
Köy, insana temizliği, sadeliği, samimiyeti hatırlatır. Burada bir bardak çay, şehirdeki en lüks mekanlardan daha değerlidir. Bir omuz dokunuşu, bütün yorgunluğunu alır. O akşam, öyle bir samimiyet vardı ki; yıllar bizi hiç ayırmamış gibi hissettik.
O geceye değer katanlardan biri de, Eskişehir Sivrihisar Belediye Başkanımız Sayın Habil Dökmeci oldu. Protokol gereği değil, gerçekten gönülden gelmişti. Köylülerimizi tek tek selamladı, hal hatır sordu. İnsan, karşısında böyle bir samimiyet görünce daha çok mutlu oluyor.
Bir teşekkür de köylümüz, kıymetli yazar Alişan Kapaklıkaya hocamıza… Onun köyüne ve köylüsüne olan bağlılığı, yüreğinden taşıp hepimize bulaşıyor. Böyle insanlarla aynı topraklarda doğmak, insana gurur veriyor.
Köy buluşmaları, sadece bir şenlik değil. Aslında hepimiz için, çocukluğumuza, köklerimize, değerlerimize yapılan bir dönüş yolculuğu. O yolculukta bazen gülüyor, bazen hüzünleniyoruz. Ama ne olursa olsun, köyden dönünce kalbimiz biraz daha dolu, gözlerimiz biraz daha umutlu oluyor.
Dilerim bu sofralar hep kurulur, bu samimiyet hep çoşar. Çünkü köy dediğin sadece bir yer değil; insanın çocukluğunun, geçmişinin, aidiyetinin en saf hali… Ve biz köyümüzü yaşattıkça, aslında kendimizi de yaşatıyoruz.
