Eldem Sanat Alanı’nın Susuz Yaz Projesi’ni biliyorsunuz. Yazımın başlığını oradan hareketle buldum: Sakin Yaz! Diğer kentleri bilmem ama ağustos Eskişehir’in en sakin ayıdır. Öğrencinin yokluğu iyice hissedilir. Hatta hizmet sektörü için can sıkıcı ve can yakıcı hale gelir. O nedenle kentimizin ilkbaharı eylülde başlar. Eskişehir’e baharın canlılığı diğer illerin aksine eylülde gelir. Yine çoğumuz tatile gider, memlekete kaçar. Yönetim kademesinden bir kimseyi bulmak zordur. Burada olanlar da doğal olarak pek bir şey yapmazlar. Etkinlik yapsan gelen olmaz, açılış olsa katılım olmaz.
Emirdağlı hemşerilerimiz gurbetten gelir. İyi ki de gelir… Onlar da olmasa ağustos hepten çekilmez olurmuş. Bizim ticaretimiz bile ağustosta sakinleşir. Emirdağlılar ticarete de hareket getirir. Yalnız bu sene pek hareket getirmemişler. Tavuk dönerciden araba yıkamacıya, Esnaf Sarayı’ndaki gümüşçülerden emlak sektörüne kimse ‘beklediğini’ bulamadı. Gurbetçiler ‘Geçen yaz iyiydi, bu sene fiyatlar uçmuş’ diyor. Bu serzeniş yazı iyice sakinleştirdi. Ziyaret yok, açıklama yok, proje yok… Bazı çıkışlar oluyor. Normal şartlarda bir hafta 10 gün konuşulurdu. Ama yazın sakinliğinde bir iki saat içinde kaybolup gidiyor. Sakin bir ağustos, sakin bir yaz… Kim bilir belki de kıymetini bilmeliyiz bu sakinliğin…
