Erenköy, Huzur ve Çankaya mahallelerinde yaşayan vatandaşların yıllardır beklediği imar düzenlemesi Odunpazarı Belediyesi mayıs ayı meclis toplantısında oy birliğiyle kabul edildi. Düzenlemeyle kat sayısı 2'den 4'e çıkarıldı ve bitişik nizamdan ayrık nizama geçilerek yerinde dönüşüm süreci başlatıldı. Eskişehir Net ekibi olarak imar düzenlemesine ilişkin Huzur Mahallesi sakinleriyle yerinde görüştük. Yıllardır dönüşümü beklediklerini anlatan vatandaşlar, dönüşümle birlikte mahallenin yapısının da değişeceğini ve daha güvenli bir yer olacağını söyledi. Hırsızlık, gasp gibi asayiş olaylarının son dönemde yaygınlaştığını söyleyen mahalle sakinleri, mahallenin yerlisinin farklı yerlere taşındığını anlattı.

Emek Mahallesi (17)

“Aylığım kira ödemeye yetmez”

Akşam 20:00’dan sonra dışarı çıkmadığını söyleyen Ülkü Kardaş, “Korkuyorum burada durmaya ama gidemem buradan. Çünkü aylığım yetmez, kira da veremem. Arkadan giriyorlar bahçeye. Korkuyoruz ama mecbur duruyoruz. Okuyup, dinleyip yatıyoruz” dedi.

Emek Mahallesi (14)

“1960’tan beri evler virane”

Yıllardan beri evlerin dönüşümünü beklediklerini söyleyen Huzur Mahallesi Muhtarı Refik Özaydın, “Yıllardan beri mahallenin dönüşümünü bekliyoruz. Evlerimiz eski, gecekondu. 1960, 1965’den beri evler bu durumda. Emeği geçen Kazım Bey’e, daire müdürlerine teşekkür ediyorum. Mahallenin yerlisi buradan taşındı. Vatandaş eski evlerini yabancılara verdi. Daha sonra kendileri kaloriferli evlere gittiler. Bir an önce insanların anlaşarak evlerin dönüşmesini istiyorum” diye konuştu.

Emek Mahallesi (8)

“Kırsalda yaşar gibi yaşıyoruz”

Şehir merkezinde kırsalda yaşar gibi yaşadıklarını anlatan Muhtar Özaydın, “Bu evler yılların evleri. Burada güçlü insan ittirse yıkılır. Evler eskidi. Dönüşüm mahalleyi çok etkileyecek. Her şeyimiz olacak. Kırsalda yaşar gibi yaşıyoruz. Vatandaş markete gidecek olsa Ali Rıza Efendi Caddesine gider. Burada market yok. Kasap ihtiyacı olsa yok. Bu değişim olursa mahalle değişecek” şeklinde konuştu.

Emek Mahallesi (11)

“Mahallenin yerlisi buradan gitti”

1972 yılından bu yana Huzur Mahallesinde yaşayan Mehmet Duman, “Buradaki evler 70 senelik evler. Komşularımız haklı olarak evleri dönüşsün istiyor. Ama vatandaş hala hiçbir şey bilmiyor. Ama vatandaşa gelip belediyeden birisi bir şey anlatmıyor. Onun için herkes kendi kafasından uyduruyor. Dönüşüm güzel olur. Çünkü buraya Afganlı, Suriyeli doldu. Kendi ev sahipleri çoğu gitti buradan. Yerlisi yok. Yabancılar var hep. Dönüşüm olursa mahalle gelişir, her şeyimiz olur bizim de. Akşamları güvenlik sorunu oluyor. Yetkililerden talebim, vatandaşı böyle tereddüt halde bırakmasınlar. Ne olacaksa anlatsınlar” ifadelerini kullandı.

Emek Mahallesi (16)

“10 kişi nasıl anlaşacak burada?”

Belediyenin kendilerine yol göstermesini talep eden Mevlit Elmas, “30 yıldır bu mahallede oturuyoruz. Bizim olduğumuz yer 6 kata çıktı. Ama 10-12 kişiyi bir araya getirdi. Birleştirdi parselleri. Ben müteahhitlik yapıyordum. Biz iki kişiyi anlaştıramıyoruz. 10 kişi nasıl anlaşacak burada? Birisi iki daire isterim, diğeri diyor üç daire isterim. O şekilde olmaz. Belediyenin bize bir yol göstermesi lazım. Katı yükselttiler ama faydası yok bize. Çarşıya yürüme mesafesinde bu mahalle. Vadişehir’deki tarlalar değer kazandı ama bizim mahallemiz kaldı böyle. Müteahhitler kendi aranızda anlaşın öyle bize gelin diyorlar. TOKİ nasıl anlaştırdı, burada da belediye bize yardımcı olsun” dedi.

“Uyuşturucu gözümüzün önünde satılmaya başladı”

Mahallede asayiş sorunu olduğunu anlatan Eşref Kanlı, gözlerinin önünde uyuşturucu satıldığını öne sürdü. Dışarıya çıkarken yanında kendisini muhafaza edecek bir materyal bulunduğunu söyleyen Kanlı, “Bizler en mağdur vatandaşlardan biriyiz Huzur mahallesinde. Buralar ayrık nizama bölündü. Biz iki kişi, üç kişi anlaşamıyoruz. On kişi bir ada parsel olarak anlaşın, yaptırın diyorlar. Bu da vatandaşı böldü. Dışardan gelen yabancıları çok kabul eden bir mahalle olduk. Bu toplumun huzurunu da bozdu. Yerli halk buradan gitmek zorunda kaldı. Yerli halk buradan göçe zorlanır gibi gitmesi, dışardan mültecilerin gelmesi… En çok mültecinin barındığı mahalle bizim mahalle. Uyuşturucu var mahallede. Mahallemizde silahlar atılıyor. Daha önce duymadığımız şey. Bıçaklarla dışarı çıkıyoruz. Kendimizi öyle muhafaza etmek zorunda kalıyoruz. Maalesef uyuşturucu gözümüzün önünde satılmaya başladı. Sıkıntılarımız çok büyük” diye konuştu.

Emek Mahallesi (4)

“Belediye başkanı bizi müteahhit ile bir araya getirsin”

Daha önceki yıllardan Bardakçı mahallesinden 270 hanenin Huzur’da yaşadığını, fakat bu sayının 70’e düştüğüne dikkat çeken Bardakçılar Derneği Başkanı Osman Bayraklı, “Belediye başkanı devreye girip bizi müteahhitlerde bir araya getirmesi lazım. Burada ada ada yaptılar. Ada ada yapınca metrekareye göre herkes daire istemeye başladı. Burada 10 yıl öncesine kadar, biz Seyitgazi’nin Bardakçı köyündeniz. Bizim kendi köy hanemiz 270 haneydi. TOKİ gelecek, belediye şöyle yapacak, edecek dediler. İnsanlar evlerine çivi çakmadılar, tadilat yapmadılar. Evler de böyle bir şey görmeyince, evler çürümeye yüz tuttu. Hal böyle olunca bizim köylüler buradan göç etti. Şu an 70 hane anca vardır. Kimi evini sattı gitti, kimi mültecilere verdi. Biz ara yol bulunmasını talep ediyoruz” dedi.

Emek Mahallesi (13)

“Biz göremezsek evlatlarımız görür”

Yaklaşık 25 yıldır Huzur’da yaşayan Ülkü Kardaş, akşam 20:00 olunca evlerine girdiklerini söyleyerek yaşadıkları güvenlik endişesinden söz etti. Birçok komşusunun mahalleden gittiğini anlatan Ülkü Kardaş, 14 bin lira aylık aldığını, başka bir mahallede kira ödeme şansının olmadığını, bu nedenle korksa da Huzur’da kaldığını ifade etti. Kardaş, “Ben 24 sene oldu geleli. Buraya 6 kat vermişlerdi. Şimdi 4 kata indirmişler galiba. Buraya dönüşüm gelsin isteriz. Çok memnun oluruz gelirse. Buralar çok güzel. Ama gelen yok bize. Akşamları sokağa çıkarken tedirgin oluyoruz. Saat 21:00, 20:00 olunca evimize giriyoruz. Çıkamıyoruz. Buradan gece yarılarına kadar gidip geliyorlar. Bizim buralar virane. Ucuz diye kiraya oturuyorlar. Dönüşüm olursa, evleri yapılırsa insanlar geri gelir. İyi biri olursa biz vereceğiz evi müteahhite. Biz göremezsek evlatlarımız görür” diye konuştu.

“Korkuyorum burada durmaya ama gidecek param yok”

Kardaş, “Üç, dört komşumuz kaldı. Bizler de evimizi verip gidemeyiz. Aldığımız zaten 14 bin lira para. Ne ile idare edeceğiz? 15-20 bin lira evler. Ne ile tutalım biz onları? Ancak evimizde oturacağız. Mezarlıkların oralara şahane evler yapmışlar. Bizim buralara yapmıyorlar. Korkuyorum burada durmaya ama gidemem buradan. Çünkü aylığım yetmez, kira da veremem. Arkadan giriyorlar bahçeye. Korkuyoruz ama mecbur duruyoruz. Okuyup, dinleyip yatıyoruz. Ne yapalım? Allah’a emanet. Ön taraftan hırsız girer. Zorluyorlar evlerin kapısını” dedi.

Emek Mahallesi (5)

“Kazım Kurt mahalle için elinden geleni yapıyor”

Mahallenin köy gibi olduğunu ve bir marketin dahi bulunmadığını belirten bakkal Erdal Duran, “Mahalle için çok iyi olur. Ekonomi anlamında öncelikle. Ben bir esnafım. Ekonomi anlamında zayıfız mahalle gelişmediği için. Mahallede çarşı, pazar olur. Daha çok esnaf olur. Bazı çekincelerimiz var akşamları. İnsanlar çekiniyor. Köy gibi bir yer şu anda. Bu imar sorunu bizi çok ezdi. Ben 11 senedir kahve işletiyorum ama koca mahallede kahve iş yapmıyor mesela. Buralara imar çıkınca dört, beş tane kahve olur, market olur. Hepsi de iş yapar. Belediye bunu çıkartmış. Teşekkür ediyorum Kazım Kurt’a. Kazım Kurt gerçekten mahalle için elinden geleni yapıyor, çalışıyor. Birçok insan evini verdi gitti buradan. Şehrin merkezinde köy gibi bir yer bu mahalle” ifadelerini kullandı.

Kaynak: Meltem Karakaş