Türkiye’nin en özgün sesine ve stiline sahip şarkıcılarından, Anadolu rock müziğinin öncülerinden birisi sayılan Cem Karaca, ölümünün 17. yılında anılıyor. Bir anma mesajı da CHP Eskişehir Milletvekili Jale Nur Süllü'den geldi. Süllü mesajında; "Anadolu Rock Müziği’nin değerli ismi, hepimizin hikayesini anlatan şarkıların unutulmayacak sesi Cem Karaca'yı aramızdan ayrılışının yıl dönümünde saygı ve özlemle anıyorum. “Ne yalnızlık ne de yalan üzmesin seni, Doğarken ağladı insan. Bu son olsun, bu son.” cümlelerine yer verdi.
Cem Karaca Hayatı
5 Nisan 1945 tarihinde İstanbul’da doğan Cem Karaca,Toto Karaca ve Mehmet Karaca’nın ilk çocuğudur. Orta öğrenimini Robert Lisesi’nde görmüştür. Müziğe doğuştan yeteneği olan Karaca annesi ve babasının da sanatçı olmasından dolayı kısa zamanda başarı elde etmiştir.
Müzikle ilk kez annesi sayesinde tanışmıştır. Piyano notaları ve nağmelerini öğrenerek müziğe olan ilk adımını atmıştır. Kolej yıllarında rock müziğe ilgisi olmuş, arkadaşlarını etkilemek için dünyaca ünlü yıldızların şarkılarını seslendirmiştir.
8 Şubat 2004 sabahında, solunum ve kalp yetmezliğine bağlı olarak ağır bir kalp krizi geçiren Karaca uygulanan tüm müdahalelere rağmen kaldırıldığı Bakırköy Acıbadem Hastanesi’nde 58 yaşındayken vefat etmiştir.
Cem Karaca’nın Unutulmaz Eserleri
Hudey (1967), Şans Çocuğu (1968), Mehmet’e Ağıt (1971), Obur Dünya (1973), Deniz Üstü Köpürür, Namus Belası (1974), Tamirci Çırağı (1975), Kerem Gibi (1977), Bekle Beni (1982), Çok Yorgunum (1984), Ceviz Ağacı (1987), Sevda Kuşun Kanadında (1988), Yiyin Efendiler (1990), Islak Islak, Kerkük Zindanı
