Doç. Dr. Kavas, “Kentte Çocuk Olmak: Türkiye’de Parklar, Politikalar ve Uluslararası Deneyimler” başlıklı konuşmasında çocukların kent yaşamındaki oyun hakkını ve bu hakkın kent planlaması ile ilişkisini ele aldı.
Konuşmasında, çocukluk dönemindeki oyun deneyimlerinin yalnızca eğlence amacı taşımadığını, aynı zamanda fiziksel, bilişsel, sosyal ve duygusal gelişim için temel bir bileşen olduğunu vurgulayan Kavas, Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme’nin 31. maddesi çerçevesinde çocukların oyun hakkının korunmasının önemine dikkat çekti. Ancak günümüz kentlerinde yoğun yapılaşma, trafik baskısı, kamusal alanların güvensizleşmesi ve sosyo-mekânsal eşitsizlikler nedeniyle çocukların oyun hakkına erişiminde çeşitli kısıtlamalar yaşandığını belirtti.
Doç. Dr. Kavas, uluslararası örneklerden Danimarka, Rotterdam, Freiburg ve Stockholm’deki çocuk dostu kent uygulamalarını aktardı. Bu kentlerde doğa temelli oyun alanları, katılımcı planlama süreçleri, çocuk etki değerlendirmeleri ve uzman personel ile desteklenen oyun alanlarının çocukların karar süreçlerine katılımını artırdığı ve daha kapsayıcı yaşam alanları oluşturduğu ifade edildi.
MEVCUT YAPISAL SORUNLAR ELE ALINDI
Türkiye bağlamında yapılan analizlerde, uluslararası yükümlülükler, ulusal politika belgeleri ve mevcut yapısal sorunlar ele alındı. Çocuk emeği, suça sürüklenen çocuklar, kaybolan çocuklar ve sağlık hizmetleri bağlamındaki ihlaller tartışılırken; Seferihisar Çocuk Belediyesi, Ankara Çocuk Politika Belgesi ve İstanbul’daki çocuklarla park tasarımı çalışmaları gibi iyi uygulamalar da örnek olarak gösterildi. Ayrıca 30 büyükşehir belediyesinin stratejik planları, çocuk odaklılık, kapsayıcılık, mekânsal yaklaşım ve katılım mekanizmaları açısından karşılaştırıldı.
Konuşmanın son bölümünde İstanbul ve Ankara’da gerçekleştirilen çocuk parkı kullanıcı deneyimi, memnuniyet ve ihtiyaç analizleri paylaşıldı. Farklı sosyo-ekonomik profilleri temsil eden ilçelerde yapılan anketler, parkların niteliği, güvenlik algısı, erişilebilirlik ve ebeveyn beklentilerine dair önemli bulgular sundu. Kavas, bu verilerin oyun hakkının sadece hukuki bir başlık olmadığını, kentlerdeki yaşam koşulları ve mekânsal eşitsizlikler üzerinden somut biçimde deneyimlendiğini ortaya koyduğunu belirtti.
Program, katılımcıların sorularının cevaplanmasının ardından, şube başkanı Prof. Dr. Nedim Ünal’ın Doç. Dr. Kavas’a şükran beratı takdimi ve teşekkür konuşması ile sona erdi.
