Yazımın başlığını ‘Öyle bir yerdeyim ki’ şiirinden uyarladım. Hasan Hüseyin Korkmazgil’in şiirinde “Yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe” sözleri vardır.
İşte tam olarak böyle günler yaşıyoruz. Bu aralar ruh halimizi en iyi anlatan dizeler bunlar olsa gerek. Elbette Kovid-19’un yol açtığı pandemi günlerinden bahsediyorum.
Bir yanda canıyla uğraşanlar, öbür yanda işini kaybedenler… Bir yanda özgürlüğü kısıtlananlar, diğer yanda geliri azalanlar…
Yine bu dönemde çocuk olanlar, evlenecek olanlar, üniversite kazananlar, yatırım yapanlar…
65 yaş üstünde olup hayatının sakin ve keyifli günlerini yaşamak isteyenlere ne demeli? Başta sağlık çalışanları olmak üzere iş yükü ve riski artanlar…
Gelecek belirsiz, konuşmalar olumsuz…
Yaprak döken yanımız böyle…
Neyse ki her şey çok kötü, olumsuz, negatif değil.
Bahar bahçe yanımız da var.
Yardımlaşmayı artıranlar, fedakarlığı üst düzeye çıkaranlar...
Kızılay, hastalığı atlatanlara ulaşıp ‘Plazma vermek ister misiniz’ diye soruyor. Cevap yüzde 99 ‘evet’ oluyor.
Bunu öğrendiğimiz zaman hayat ‘bahar bahçe’ oluveriyor.
Umut olanlar, moral aşılayanlar... Sosyal medyada 10 dakika dolaşınca ‘Öyle bir zamandayız ki’ diyorum.
Öyle bir zamandayız ki…
Yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe… Bir yanda ‘kış çok zor geçecek’ diyenler diğer yanda ‘kışın zor geçmemesi için çabalayanlar’ var…
Öyle bir zamandayız ki…
Yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe…